Η Lady Cortisol (κορτιζόλη ονομάζεται η ορμόνη του φόβου, του πανικού και της κατάθλιψης) είναι ένα εκτενές, παραληρηματικό κείμενο, όπου μια γυναίκα απαντά στις εξαντλητικές και καταιγιστικές ερωτήσεις ενός απροσδιόριστου άντρα.

Εντέλει, ποια είναι αυτή η φωνή που, κατά περίπτωση, συστήνεται ως Μάσα με τον μπαλτά, Θρασόμυγα, Συνδεδεμένη 7591, Απαντησομηχανή, Πανσεληνοειδής, Θλιμμένο πτώμα, Αυτή που πίνει καφέ, μπορεί όμως και τσάι, Ριγμένη στο πουθενά, Τεράστιο έκζεμα, Κουτσή μπαλαρίνα, Αστεία πληγή, κυρίως, όμως, Corti;

Αλλά και ποιος ο ερωτών, με το αδιάκριτο, αμφίθυμο, απειλητικό, υπνωτιστικό, χαοτικό ερωτηματολόγιο;

Μήπως αμφότεροι είναι φάσματα μιας νοσηρής εμμονής;

Ψυχιατρική συνεδρία, ανακριτική συνθήκη, πειραματικό εργαστήρι, παραισθητική ή μεταφυσική εμπειρία, ονειρικό παζλ. Κάπου ανάμεσα.

Ο συγγραφέας, διασχίζοντας μισοφώτιστες ζώνες της μνήμης, της επιθυμίας και της γλώσσας, διασταυρώνει κλίμα και τεχνικές θεατρικού μονολόγου με υπαρξιακό θρίλερ.

Εξομολογητικός πυρετός, δυστοπικό άγχος, φάρσα της απόγνωσης. Ένα βιβλίο για τη δίψα του άδηλου εαυτού, σε μια εποχή ακραία και μεταβατική.

Μετά το "Aegypius monachus" (2001) ο Μισέλ Φάις επιστρέφει και πάλι στη φόρμα της νουβέλας.